فرهنگ پذیری پایگاه خبری اجتماعی – فرهنگی
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
اول شهریور، روز پزشک، تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه فرصتی است برای بازاندیشی در جایگاه پزشکی در جامعه امروز ایران. ما معمولاً در این روز، به تجلیل از مقام پزشکان میپردازیم و یاد ابوعلیسینا را گرامی میداریم. اما واقعیت این است که «روز پزشک» باید بیش از یک آیین نمادین باشد؛ باید بهانهای شود برای گفت و گو درباره کاستیها و امیدها در نظام سلامت کشور.
پزشکان امروز در ایران، علاوه بر رسالت انسانی و حرفهای خود، با چالشهایی پیچیده دست و پنجه نرم میکنند: فشارهای ناشی از کمبود امکانات، حجم بالای بیماران، فرسودگی شغلی و گاه نابرابریهایی که میان نگاه جامعه و شأن واقعی آنها وجود دارد. از سوی دیگر جامعه نیز انتظاراتی بهحق دارد؛ دسترسی آسانتر به خدمات پزشکی، عدالت در درمان و پرهیز از نگاه صرفاً تجاری به طبابت.
در این میان، یاد بوعلیسینا تنها یاد یک حکیم کهن نیست، بلکه نمادی است از ترکیب دانش، اخلاق و تعهد اجتماعی؛ سه اصلی که اگر در هر نظام پزشکی نادیده گرفته شود، اعتماد عمومی فرو میریزد.
روز پزشک امسال میتواند ، فرصتی باشد تا فراتر از تقدیرهای شعاری، به طرح پرسشهای بنیادین بپردازیم:
آیا نظام سلامت ما به اندازه کافی شفاف است؟
آیا جایگاه پزشک در جامعه با منزلت واقعی او همخوانی دارد؟
و مهمتر از همه، آیا هنوز پیوند میان علم و انسانیت که بوعلیسینا نمایندهاش بود، در طبابت امروز زنده است؟
قدردانی از پزشکان بدون نقد منصفانه، ناقص است؛ همانطور که نقد بدون قدردانی، بیانصافی است. روز پزشک را باید فرصتی دانست برای هر دو: قدردانی از تلاشهای بیوقفه پزشکان و نقد سازنده ساختارهایی که گاه آنها را فرسوده و مردم را ناامید میکند.
انتهای پیام/ دکتر اشرف کریمی راهجردی/ عکس از گوگل
